De richtlijn enkelfracturen is onder leiding van prof.dr. M. Poeze herzien. De impact van een enkelfractuur is aanzienlijk op de gezondheidszorg alsook voor de patiënt zelf. In de dagelijkse praktijk is er een grote variatie in het toepassen van diagnostiek en behandeling van de patiënten met een enkelfractuur aanwezig. Deze richtlijn Enkelfracturen (bij volwassenen) geeft inzicht in de laatste literatuur en geeft handvatten aan zorgprofessionals welke diagnostiek en behandeling (zowel conservatief als chirurgisch) voor enkelfracturen te kiezen. Hierbij wordt ook aandacht besteed aan patiënten met comorbiditeiten.
De definitieve richtlijn is hier in te zien.
Tegelijkertijd met de herziening van de richtlijn is in samenwerking met de Patiëntenfederatie patiënteninformatie ontwikkeld. Deze informatie is overzichtelijk terug te vinden via een patiënteninformatietool.
‘Evidence-based’: het is een toverformule die is doorgedrongen tot in de haarvaten van de praktijk, het beleid en de financiering van de zorg. Eerst het bewijs leveren en dan pas toepassen, betalen of inkopen. Richtlijnen, protocollen, toezichtkaders, kwaliteitsindicatoren en zorgcontracten getuigen hiervan. Deze benadering heeft in de hand gewerkt dat het accent in de zorg is komen te liggen op externe verantwoording, transparantie, standaardisatie en controle. De onderliggende aanname is dat bewezen zorg ook altijd goede zorg is. In het advies 
Op 13 april 2017 promoveert Wilma Boevink, boegbeeld van de herstelbeweging, aan de Universiteit Maastricht. In haar proefschrift 
De